***

“De in 2018 afgestudeerde filosoof Toske Andreoli zoekt de oorzaak voor de hoge druk op studenten niet alleen in de meritocratie en beleidsveranderingen, maar ook binnen de universiteit. Ze bewerkte haar scriptie tot een boek, dat binnenkort verschijnt: De mooiste tijd van je leven? Een nieuwe kijk op studiestress. „Universiteiten bekommeren zich nauwelijks om het welzijn van hun studenten”, zegt ze. „Je kunt rustig een jaar wegblijven zonder dat iemand het merkt en docenten weten niet hoe je heet.” Het thema stress staat sinds kort wel op de agenda van bestuurders, „maar het wordt gezien als iets waar je alleen zelf verantwoordelijk voor bent.”

Bij het begin van het academisch jaar vroegen Mirjam Remie en Patricia Veldhuis van NRC aan hoofdrolspelers uit het hoger onderwijs de balans op te maken. Hoe leuk is studeren eigenlijk nog?

Naast studenten, een ouder, een studentenpsycholoog, een oud-rector, oud-ministers Jet Bussemaker en Jo Ritzen, Kamerleden Lisa Westerveld en Harry van der Molen werd ik ook gevraagd hoe ik hierover dacht.

***

“Een gebrek aan structuur tijdens het studentenleven is geen nieuw probleem, analyseert filosoof Toske Andreoli (1990) in haar boek De mooiste tijd van je leven? Een nieuwe kijk op studiestress, dat deze week verschijnt. ‘Gemiddeld hebben studenten zestien contacturen in de week. Ik had op mijn eigen opleiding uiteindelijk nog maar zes contacturen. Studenten waren al veel alleen. En ze bleven vaak op hun kamer hangen als het niet goed ging. Dat is door corona alleen maar versterkt.’

Devi Smits van de Volkskrant vroeg mij wat studeren tijdens de coronacrisis betekent. Lees het hele artikel hier.

‘Volgens mij is het schadelijk om zo met jonge mensen om te gaan – een vorm van verwaarlozing, eigenlijk. Stel je voor dat er op de werkvloer nooit naar een collega zou worden gevraagd die een half jaar wegbleef.’

***

‘Hoe kan het toch, vroeg Toske Andreoli zich af, dat zo veel studenten hun studie staken door een burn-out of andersoortige inzinking? Het leenstelsel en bsa tot zondebok verklaren, dat vindt Andreoli te simpel. En waarom spreken van een individueel probleem als ruim 40 procent van de ouderejaars bachelorstudenten aan de universiteit een studieachterstand heeft? Of alleen naar studenten wijzen terwijl overal in de maatschappij steeds meer mensen overspannen raken?

Dus steekt de schrijver en filosoof dieper af. In haar boek, dat deze dinsdag verschijnt, ontrafelt ze de tijdgeest die de werkwijze van universiteiten doordrenkt. „Van allerlei kanten wordt de student aangemoedigd zijn eigen voornaamste project te zijn, en de studenten achten dat zelf ook nodig om hun kansen op de arbeidsmarkt te vergroten.”

***

Anne Vader van het Reformatorisch Dagblad schreef een artikel over mijn boek, en stelde mij een aantal vragen. Meer lezen? Klik hier.