beeld Corne Sparidaens

Uit het artikel:

‘Het mooie van de Nacht van de Filosofie is dat het mogelijkheden biedt om gedurende een afgemeten tijdspanne anders tegen de werkelijkheid aan te kijken. Zo horen we in Zaal 2 Trudy Dehue vertellen dat we in het geval van het verschijnsel depressie de werkelijkheid die we voorgeschoteld krijgen niet voor zoete koek moeten slikken: ,,De suggestie die gewekt wordt, ook door de overheid, is: ‘Als u somber bent, bent u ziek. Als je niet gelukkig bent in dit land, bent u gek.’ Dat maakt mensen individueel verantwoordelijk voor hun leed, in plaats van collectief.”

In dezelfde Zaal 2 trekt Toske Andreoli de lijn door met een voordracht over de ongelukkige student: ,,Voor de oplossing van maatschappelijke problemen worden vaak medische oplossingen bepleit. De vraag moet zijn: Is er niet iets anders aan de hand? Zijn de klassen niet te vol, is het studietempo niet te hoog, is de arbeidsmarkt niet te onzeker waardoor mensen het krijgen van kinderen moeten uitstellen, leven ouderen niet te geïsoleerd? Als er zoveel studenten niet lekker in hun vel zitten, zijn dat geen afzonderlijke, maar structurele problemen.”’